Jeroen is twaalf jaar en heeft klassiek autisme. Hij heeft een leer- en ontwikkelingsachterstand en is vrijgesteld van onderwijs. De prikkels van een drukke klas zijn voor hem vaak teveel tegelijk, daarom gaat Jeroen naar de dagopvang en is hij aangewezen op thuisscholing. Sinds een paar maanden is de wereld van Jeroen echter een stuk groter geworden. Via de WebChair, een innovatief telepresence systeem waarmee langdurig zieke kinderen virtueel naar school kunnen, doet Jeroen namelijk gewoon mee met de les op de basisschool. ”Als hij is ingelogd, zwaaien al zijn klasgenootjes naar hem”, zegt Jeroens vader Edwin. “Ik zie hem genieten.”

Jeroen kreeg op driejarige leeftijd de diagnose klassiek autisme. De psychiater stelde dat hij geen emotie kon tonen zelfs zijn ouders als objecten zou beschouwen, niet meer dan een tafel of stoel. Hij zou onvoldoende empathie hebben om naar een gewone school te gaan en werd vrijgesteld van onderwijs. “Als ouder geloof je echter onvoorwaardelijk in je kind en wil je alles eruit halen dat erin zit”, zegt vader Edwin. “Ook hij verdient het om zich optimaal te ontwikkelen.”

Dankzij persoonlijke begeleiding en therapieën is Jeroen uit een sociaal isolement gehaald. “Hij is vrolijk, knuffelig en maakt grapjes”, vertelt Edwin. “Natuurlijk heeft Jeroen een achterstand op andere kinderen, maar er is zoveel mogelijk.” Pioniers zoals Audrey Maeder-Sahupala, begeleider van Jeroen en directeur van Autisme Centrum In Contact en oplossingen zoals de WebChair maken dat voor de ouders van Jeroen duidelijk.

Nederland telt bijna 10.000 langdurig zieke kinderen die niet kunnen deelnemen aan het reguliere onderwijs. Het merendeel zit thuis vanwege psychische aandoeningen, zoals autisme of gedragsproblemen. “De WebChair is het sprankje hoop dat Jeroen en en hopelijk veel andere kinderen die niet naar school kunnen, uit een sociaal isolement haalt”, zegt Maeder-Sahupala. “Het is zijn voertuig richting school.”

De Nederlandse Samenwerkingsverbanden dragen sinds augustus 2014 de verantwoordelijkheid om elk kind van passend onderwijs te voorzien. “Het is ons doel om juist ook de meest kwetsbare groep van kinderen die noodgedwongen thuis zitten bij het onderwijs te betrekken”, zegt Johan Vroegindeweij, directeur van Unita, het samenwerkingsverband in de regio Gooi en Vechtstreek. “De WebChair is een mooie oplossing, omdat ook kinderen die in eerste instantie niet in de klas kunnen zitten, omdat ze bijvoorbeeld angstig zijn, onderwijs kunnen volgen.”

Sinds een paar maanden logt Jeroen een paar keer per week in met een computer die ‘live’ verbinding maakt met de WebChair-computer in de klas. Hij doet twee keer per week mee met de rekenles. “In het begin moest ik even uitvogelen hoe hij het beste kon meedoen”, zegt leraar Ruben Allis van de Goudenregenschool in Hilversum. “Hij moet bijvoorbeeld op tijd inloggen, toegang hebben tot de lesstof en soms worden aangespoord om op te letten.”

Met de begeleiding van WebChair en een persoonlijk begeleider voor Jeroen gaat dat inmiddels goed. “De klas vraagt nu regelmatig of ze Jeroen even mogen zien als hij niet is ingelogd”, vertelt Allis. Nu iedereen een beetje aan elkaar gewend is ziet hij ook Jeroen langzaam uit zijn schulp kruipen. “Stap voor stap, dat is het mooie aan de WebChair. Het kan aan en uit. Voor Jeroen is dat heel belangrijk, want hij heeft tijd nodig om te wennen.”

Kinderen zoals Jeroen kunnen zich op deze manier echter wel verder ontwikkelen, een band opbouwen met leeftijdsgenootjes en daardoor ook meer zelfvertrouwen ontwikkelen. “ De lessen met de WebChair worden langzaam opgebouwd, met als doel dat Jeroen uiteindelijk ook sommige lessen fysiek op school kan volgen’, zegt Maeder-Sahupala. “Dat is geweldig, want iedereen heeft recht op onderwijs, en niemand hoeft in mijn ogen te worden buitengesloten uit de klas.”

Bron: https://www.linkedin.com/pulse/jeroen-doet-gewoon-mee-met-de-les-eugenia-mangana